رولف دابلی در پاییز 2004 به جلسه ای با عنوان « تبادل غیر رسمی افکار» در مونیخ دعوت می‌شود این جلسه منجر به آشنایی وی با نسیم نیکولاس طالب، نویسنده کتاب «قوی سیاه» می‌شود. نسیم طالب نویسنده، دانشور، آماردان و تحلیلگر ریسک لبنانی-آمریکایی است که آثارش بر مسائل تصادفی بودن و احتمال و عدم قطعیت متمرکز است. کتاب قوی سیاه او، که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد، در ارزیابی ساندی تایمز به عتوان یکی از ۱۲ کتاب اثرگذار بعد از جنگ جهانی دوم توصیف شده‌است. دابلی می‌گوید بعد از دیدارش با طالب و مطالعه یادداشت‌هایش، ولعی برای کشف و شناخت اطلاعات بیشتر درباره موضوع اشتباه ها و ابتکارات در وجودش زبانه کشید. پس، شروع به بلعیدن کتاب‌ها و مقالاتی می‌کند که دانشمندان علوم شناختی و اجتماعی درباره‌ی موضوعاتی مثل «خطاها و ابتکارها» نوشته اند. او مثل یک دانشجوی رشته روان شناسی و علوم اجتماعی شروع به مطالعه و پژوهش می‌کند که حاصل آن کتاب «هنر شفاف اندیدشیدن» است.

دوبلی به خوانندگان کتاب‌اش می‌گوید:« لطفاً هنگام تورق این کتاب سه چیز را در ذهن داشته باشید: اول این‌که فهرست خطاهای موجود در این کتاب کامل نیست. بی‌تردید، چیزهای جدیدتری کشف خواهند شد. دوم این‌که اغلب این خطاها با یکدیگر مرتبط‌‌اند و این جای تعجب ندارد. هرچه باشد، تمام قسمت‌های مغز با هم در ارتباط‌‌اند. پیام‌های عصبی از یک قسمت مغز به قسمت دیگر می‌روند؛ هیچ ناحیه‌ای مستقل عمل نمی‌کند. سوم این‌که من پیش از هر چیزی رمان‌نویس و سرمایه‌گذارم، نه دانشمند جامعه‌شناسی. من از خودم نه آزمایشگاهی دارم که بتوانم درباره‌ی خطاهای شناختی آزمایش بکنم، نه گروهی از محققان را زیر دستم دارم تا از آن‌ها بخواهم خطاهای رفتاری را کشف کنند. در نگارش این کتاب، به‌نظر خودم نقش مترجمی را دارم که کارش تبیین و جمع‌بندی چیزی است که خوانده و آموخته، آن‌هم با بیانی که برای دیگران هم قابل‌درک باشد. احترام ویژه‌ی من برای محققانی است که در دهه‌های اخیر از این خطاهای رفتاری و شناختی پرده برداشته‌اند. موفقیت این کتاب اساساً پیشکشی است به مطالعات آنان. من عمیقاً مدیون آنان هستم.»