کتاب ملت عشق با فرمت PDF

کتاب «ملت عشق» نوشته الیف شافاک ( -۱۹۷۱) نویسنده ترک است، که در ایران با ترجمه ارسلان فصیحی منتشر شده است.
این کتاب توانسته با بیش از پانصد بار تجدید چاپ تبدیل به پرفروش‌ترین رمان ترکیه شود و هم چنین به زبانهای گوناگونی نیز ترجمه شده است.
«ملت عشق» داستان عشق و رهایی است. روایتگر زندگی یکنواخت زنی در غرب که درگیر اندیشه‌های عرفانی شرق می‌شود. «اللا روبینشتاین» چهل ساله، در بیست سال زندگی زناشویی‌اش هیچ‌چیز جز زندگی روزمره را تجربه نکرده است. تنها دلیل و عاملی که سمت و سوی زندگی‌اش را تعیین می‌کند خانه و آسایش خانواده‌اش است.
تا اینکه بعد از بیست سال زندگی مشترک یک روز صبح تصمیم می‌گیرد خود را از بند این زندگی آزاد کند و سفری بی‌بازگشت را آغاز می‌کند. شاید عشق تنها دلیلی است که «اللا» را از زندگی آرام و تکراری اش جدا کرده و در مسیری پر تلاطم قرار می‌دهد.

کتاب ملت عشق (به انگلیسی: The Forty Rules of Love: A Novel of Rumi) (به ترکی استانبولی: Aşk) رمانی است که در سال ۲۰۱۰ توسط الیف شاقاک نویسنده ترک تبار منتشر شده و تا به حال در ترکیه بیش از ۵۰۰ بار تجدید چاپ شده است و ظرف مدت کوتاهی توانست به پرفروش ترین رمان ترکیه تبدیل شود . همچنان پس از مدتی که وارد ایران شد به عنوان پرفروش ترین رمان ایران تبدیل شد و همچنان به عنوان پرفروش ترین رمان در ایران تلقی می گردد.

الیف شافاک (الیف شفق) (به ترکی استانبولی: Elif Şafak) در ۲۵ اکتبر ۱۹۷۱ در فرانسه به دنیا آمد ولی وی ترک‌تبار است. الیف شافاک از دانشگاه اورتا دو غوی آنکارا لیسانس روابط بین‌الملل و فوق لیسانس مطالعات زنان و دکتری علوم سیاسی گرفت.

او در هنگام تحصیل در دوره فوق‌لیسانس، اولین کتاب داستانش را در سال ۱۹۹۴ و در سال ۱۹۹۷ هم دومین رمانش را منتشر کرد. پس از اتمام دکترا از آنکارا به استانبول رفت و کتاب فوق العاده آینه‌های شهر را منتشر کرد. شافاک در سال‌های ۲۰۰۳ در دانشگاه میشیگان استادیار شد و کمی بعد در واحد مطالعات خاور نزدیک دانشگاه آریزونا شروع به فعالیت کرد و همچنین در این مدت ستون‌نویس روزنامهٔ زمان بود.

شرح اصلی داستان کتاب ملت عشق درباره ارتباطات شمس و مولوی است و بخش های کمی از این کتاب روایت ارتباط این دو است .الیف شافاک سعی کرده است تا از زوایای مختلف به ارتباط این دو بپردازد.در کنار داستان مولوی و شمس ،نویسنده دو داستان دیگر را به صورت همزمان پیش می برد. از ویژگی‌های جالب کتاب این است که در حدود بیست راوی مختلف دارد و در ابتدای هر بخش راوی آن نیز ذکر می‌شود.

در بخشی از کتاب «ملت عشق می‌خوانیم»:

«خیلی وقت پیش بود. به دلم افتاد رمانی بنویسم. ملت عشق. جرات نکردم بنویسمش. زبانم لال شد، نوک قلمم کور. کفش آهنی پایم کردم. دنیا را گشتم. آدم‌هایی شناختم، قصه‌هایی جمع کردم. چندین بهار از آن زمان گذشته. کفش‌های آهنی سوراخ شده؛ من اما هنوز خامم، هنوز هم در عشق همچو کودکان ناشی…

مولانا خودش را «خاموش» می‌نامید؛ یعنی ساکت. هیچ به این موضوع اندیشیده‌ای که شاعری، آن هم شاعری که آوازه‌اش عالمگیر شده، انسانی که کار و بارش، هستی‌اش، چیستی‌اش، حتی هوایی که تنفس می‌کند چیزی نیست جز کلمه‌ها و امضایش را پای بیش از پنجاه هزار بیت پرمعنا گذاشته چطور می‌شود که خودش را «خاموش» بنامد؟
کائنات هم مثل ما قلبی نازنین و قلبش تپشی منظم دارد. سال‌هاست به هر جا پا گذاشته‌ام آن صدا را شنیده‌ام. هر انسانی را جواهری پنهان و امانت پروردگار دانسته‌ام و به گفته‌هایش گوش سپرده‌ام. شنیدن را دوست دارم؛ جمله‌ها و کلمه‌ها و حرف‌ها را… اما چیزی که وادارم کرد این کتاب را بنویسم سکوت محض بود.

اغلب مفسران مثنوی بر این نکته تاکید می‌کنند که این اثر جاودان با حرف «ب» شروع شده است. نخستین کلمه‌اش «بشنو!» است. یعنی می‌گویی تصادفی است شاعری که تخلصش «خاموش» بوده ارزشمندترین اثرش را با «بشنو» شروع می‌کند؟ راستی، خاموشی را می‌شود شنید؟
همۀ بخش‌های این رمان نیز با همان حرف بی‌صدا شروع می‌شود. نپرس «چرا؟» خواهش می‌کنم. جوابش را تو پیدا کن و برای خودت نگه دار. چون در این راه‌ها چنان حقیقت‌هایی هست که حتی هنگام روایتشان هم باید به مثابه راز درآیند».